In een vijver van minder dan 500 liter kan het milieu niet optimaal
biologisch functioneren.
In vijvers van 1000 liter of meer kan het natuurlijke
evenwicht zich stabieler ontwikkelen.
Vijvers van 2 tot 5 m² moeten plaatselijk ten minste 60 cm
diep zijn.
Ligt het oppervlak tussen de 5 en 10 m², dan moet dit tot op
zijn minst 80 cm diep zijn.
Vijvers van een nog groterevoormaat minstens 100 cm
Waar
wilt u de vijver hebben?
U kiest natuurlijk een mooi plekje uit, b.v in de buurt van het terras en als
het even kan ook nog zichtbaar vanuit de woonkamer. Het is wel belangrijk, dat
het wateroppervlak een deel van de dag in de zon ligt.
Oeverplanten,
waterlelies, en zuurstofplanten hebben voor een goede groei ten minste 6 uur
zonlicht per dag nodig. Een plek onder of in de buurt van loof- en
naaldbomen is niet aan te raden.
Wat zijn de beste materialen ?
Tegenwoordig is plasticfolie zeer populair, vooral omdat
het relatief goedkoop en ook voor kleinere vijvers geschikt is.
De afmetingen van het foliemateriaal bepaalt u aan de
hand van het graven en vormgeven van de vijverput.
Let er op, dat de taluds onder een hoek van ongeveer 45
graden komen te liggen en dat u bij het moerasgedeelte een diepte van 20
tot 25 centimeter aanhoudt.
Lek stoten van de folie kunt u voorkomen door eerst oude
vloerbedekking in de vijverput aan te leggen.
Om de rand vast te leggen en de vijver vorm te geven
kunt u gebruik maken van een drainagebuis, die in elke gewenste vorm
gebogen kan worden voordat u de folie eroverheen spant.
Let op, dat de rand waterpas ligt.
Voorgevormde of vaste vijver.
Een voorgevormde of vaste vijver is een goed alternatief
voor de folievijver. Ze zijn in allerlei vormen en maten verkrijgbaar,
gaan langer mee en zijn eenvoudiger in te graven, terwijl ze bij een
verhuizing probleemloos mee kunnen.
Een folie- of polyestervijver is direct klaar voor
gebruik en hoeft u dus niet eerst te logen. Kiest u echter voor een
betonnen of gemetselde vijver, dan moet u deze eerst goed uitlogen en
enkele keren van schoon water voorzien, voordat u met de definitieve
inrichting kunt beginnen.
Zorg voor een natuurlijke afwerking.
Een zichtbare plastic rand langs de vijver is niet zo fraai om te
zien.
Dit kunt u voorkomen door het gebruik van harde turven, die een ideale
voedingsbodem voor veel oeverplanten vormen en na verloop van tijd
geheel begroeid raken.
Een oplossing is een begroeiingsmat van kokos vezel. Deze
milieuvriendelijke matten bevatten een groot aantal tassen, waarin de
oeverplanten kunnen worden gepoot. De matten zorgen voor een prachtige
natuurlijke overgang van water naar land.
Najaarideale
tijd.
Het najaar is eigenlijk de beste tijd om een vijver aan te leggen, te
voorzien van bodemmateriaal en te vullen met water.
Door het tanende daglicht zal er geen algengroei optreden.
Zo heeft het watermilieu de gelegenheid om een zeker bacterieel
evenwicht op te bouwen.
In de praktijk zullen evenwel de meeste vijvers in het voorjaar of de
zomer worden aangelegd.
We moeten ons dan realiseren dat er problemen kunnen optreden met
algen en groenkleuring van het water.
Leidingwater is natuurlijk geen vijverwater.
Over het algemeen kunt u uw vijver gewoon vullen met leidingwater. U
moet er echter wel rekening mee houden, dat leidingwater altijd chloor
bevat en doorgaans een te hoge pH-waarde heeft. Met behulp van Velda
Goudal ontchloort u het water en brengt u de pH-waarde terug op het
juiste niveau.
De vijverbodem
Om uiteindelijk een stabiel milieu te krijgen, is de vijverbodem van
groot belang.
Micro-organismen, waaronder nitrificerende bacteriën en schimmels
ontwikkelen zich vooral op en in het bodemsubstraat.
Deze micro-organismen bepalen in grote mate het functioneren van de
vijver.
Bij het inrichten dient dan ook ruime aandacht te worden besteed aan
de structuur van het bodemmateriaal.
Er zijn een aantal criteria die de ontwikkeling en activiteit van de
micro-organismen bepalen:
Waterhardheid
Aangroeiplek
Voeding
Zuurstofaanbod
In de doorsnee vijver is de voeding nooit een probleem. Er zijn altijd
voldoende organische bestanddelen aanwezig.
En als de gezamenlijke hardheid van het vijverwater tenminste 8 DH
bedraggt, is de waterhardheid ook geen probleem.
Het zuurstofaanbod en de aangroeiplek vormen echter vaak de beperkende
factoren bij de ontwikkeling van micro-organismen.
Gebruik als bodemmateriaal dan ook bij voorkeur een speciaal
vijverbodem substraat.
Een goed substraat is poreus.
In het algemeen is het voldoende om ca. 60 tot 70% van de vijverbodem
te bedekken met een ca. 2 cm. dikke laag vijversubstraat.
Dit is niet om de waterplanten in te poten, maar om een actieve rol
van de micro-organismen mogelijk te maken.
Ook bestaan er gevriesdroogde bacteriecultures die de ontwikkeling van
het microleven in nieuwe vijvers versnellen.
Vijver van folie.
Deze zijn een stuk makkelijker aan te leggen dan een betonnen vijver.
Je graaft een vijvervorm uit en bedekt de bodem met een laagje zand.
Eventuele scherpe uitsteeksels dienen uiteraard eerst verwijderd te
worden.
Let ook op de aanwezigheid van boomwortels die kunnen na verloop van
tijd door de vijver folie heen groeien!
Het is aan te raden eerst een beschermende veiligheidsfolie en pas dan
de kwaliteitsfolie te gebruiken.
Laat je niet verleiden om een "goedkope" vijverfolie aan te
schaffen, goedkoop is hier maar zelden beterkoop!
Om de rand en daarmee het model van de vijver vast te leggen gebruik
je een flexibele drainagebuis.
De vijverfolie wordt over de uitgegraven put (vijver) gespannen en met
stenen of tegels op zijn plaats gehouden.
Als de folie goed op zijn plaats zit kan je met de tuinslang water op
het midden van de vijverfolie laten lopen.
Door het toenemend gewicht van het water zakt de folie langzaam op
zijn plaats in de vijver.
Laat de "folievijver" nu een viertal dagen rusten voordat je
de rand gaat afwerken.
Er
volgt uiteraard meer over het aanleggen van de vijver.
